Schloss Gröbitz

Aan de rand van het mooie Saale-Unstrut-gebied, op niet meer dan zo’n 4:30 uur rijden vanaf de Nederlanse grens, ligt het dorpje Gröbitz. Het hart van het dorpje, dat nog geen 500 inwoners telt, wordt gevormd door de kerk en het Schloss – wat eigenlijk geen Schloss is, maar een ‘Herrenhaus des Ritterguts’, ofwel Gutshaus. Maar voor de inwoners van Gröbitz is dit hét Schloss.

Het Schloss is gebouwd in 1512 door Rudolph von Bünau. Uit deze periode resteert ondermeer nog de kenmerkende ronde trappentoren. In de baroktijd (1721) is het pand grotendeels herbouwd door de familie Berlepsch. De gevel zoals die nu te zien is, met de hoge, symmetrische ramen en de ruimtes op de eerste verdieping stammen uit die tijd. In de loop van de eeuwen hebben er 13 adellijke families in het pand gewoond. Na de tweede wereldoorlog is het gebouw genationaliseerd. Eerst diende het voor de opvang van 52 Duitse vluchtelingen uit Silezië. Later in de DDR-tijd werd het gebruikt voor verschillende functies in de gemeenschap: gemeentehuis, kinderdagverblijf, vrijwillige brandweer, dokterspost, jeugdhonk, bibliotheek enzovoort. Dat heeft zijn sporen nagelaten. Er is in de loop van de jaren veel aan het pand verbouwd, maar gelukkig zijn ook veel authentieke elementen bewaard gebleven, zoals bijvoorbeeld de statige hal op de eerste verdieping met de eikenhouten vloer en de hoge, statige deuren.

Bed & Breakfast

In de zomer van 2012 zijn wij, Katja, Arnoud en onze kinderen Linde en Mila, voor het eerst in deze regio op vakantie geweest. We werden getroffen door de overvloed aan cultuur en de vriendelijke en gastvrije mensen. De dalen van de rivieren de Saale en de Unstrut zijn prachtig met uitgebreide wijnbouw en verschillende kleinere en grotere stadjes en dorpen en vele burchten, kastelen, kloosters en ruïnes. Tijdens deze vakantie hebben we ook voor het eerst het Schloss bezocht, dat op dat moment leeg stond en te koop was.

Tijdens het rondlopen in de lege ruimtes namen de vage ideeën die we hadden over vakantieappartementen die we ’s zomers zouden gaan verhuren steeds vastere vormen aan. Het pand biedt daarvoor genoeg mogelijkheden. Op de begane grond zien we een gemeenschappelijke hal en eetzaal voor ons. Verder een privé-appartement, een gastenkamer en, in een latere fase, misschien een wellness-ruimte met sauna en jacuzzi. In de ruime, schaduwrijke tuin ligt al een groot terras, we stellen ons er een klein zwembad voor. Aan de voorkant van het pand ligt een kleine gemeentelijke speelplaats – ideaal voor kinderen. De eerste verdieping van het Schloss bereik je via de monumentale trappentoren. Daar kom je binnen in een grote gemeenschappelijke hal. De kamers die daar omheen liggen kunnen eenvoudig opgedeeld worden in vier ruime appartementen voor vier tot zes personen. Op de tweede verdieping is er nog eens ruimte voor vier appartementen.

Verbouwen

Ruim 10 jaar later, in 2023, is de verbouwing dan toch echt zo’n beetje afgerond. Alle gemeenschappelijke ruimtes en de appartementen op de eerste verdieping zijn helemaal af, klaar voor de verhuur! Ook zijn de plannen in de loop van de tijd wat aangepast: op de tweede verdieping is nog niets gebeurd en dat blijft voorlopig zo.

Het hele project heeft natuurlijk veel meer tijd, geld en energie gekost dan ik vooraf ingeschat had. We hebben heel wat hobbels moeten nemen, met vergunningen, monumentenzorg, brandveiligheid en meer. Maar uiteindelijk is het gelukt en het geeft veel voldoening zoals het resultaat nu geworden is.